IBL
Test immunoenzymatyczny do ilościowego oznaczania przeciwciał klasy IgG przeciwko toksynie Clostridium tetani w ludzkiej surowicy lub osoczu (cytrynian).
Clostridia są przetrwalnikowymi bakteriami gram-dodatnimi. Okrągłe zarodniki są zlokalizowane na końcu, co w mikroskopie daje kształt przypominający „rakietę tenisową”. Tężec rozwija się tylko wtedy, gdy zarodniki Clostridium tetani zarodnikują w ściśle określonych warunkach beztlenowych po uzyskaniu dostępu do ran i drobnych skaleczeń.
Objawy kliniczne choroby są pierwotnie spowodowane nie inwazją zarodników, lecz wydzielaniem silnej neurotoksyny (tetanospasminy). Toksyna ta blokuje hamowanie transdukcji sygnału i ma wysokie powinowactwo do ośrodkowego układu nerwowego. Konsekwencją jest nadmierna pobudliwość mięśni na bodźce zewnętrzne w połączeniu z zasadniczym wzrostem napięcia mięśniowego bez wpływu na świadomość. Zaczyna się od tonicznego skurczu mięśni (trimus), mięśni mimicznych i mięśni galaretowatych. Następnie dochodzi do skurczu mięśni szyi, pleców i brzucha. Jednocześnie pojawienie się skurczu rektalnego całych grup mięśniowych może utrudniać oddychanie. Nadmierne ślinienie się i problemy z połykaniem powodują aspirację i zapalenie płuc przy następnym oddechu.
Clostridium tetani jest wszechobecna w glebie i jelitach ludzi i zwierząt. Połknięcie bakterii lub wzrost w jelicie człowieka lub zwierzęcia nie powoduje żadnych szkód. Zarodniki są bardzo odporne na ciepło i mogą pozostać zakaźne przez długi okres czasu. Bakterie mogą dostać się pod skórę nawet przez najmniejsze rany. W Europie tężec występuje głównie po urazach i czasami pooperacyjnie, natomiast w krajach rozwijających się tężec jest szeroko rozpowszechniony. WHO przyjmuje, że rocznie z powodu tężca umiera na świecie milion osób. Toksyna tężcowa jest doskonałym immunogenem u człowieka – tylko jeden typ antygenowy toksyny. Jedynym skutecznym sposobem zwalczania tężca jest profilaktyczna immunizacja czynna.