IBL
Test immunoenzymatyczny do jakościowego oznaczania przeciwciał klasy IgM, IgG oraz IgA przeciwko VZV w surowicy lub osoczu ludzkim (cytrynian, heparyna).
Wirus Varicella-Zoster (ludzki wirus opryszczki 3, HHV-3) należy do podrodziny herpesviridae. Cząsteczki wirusa mają średnicę około 145 nm. Składają się z podwójnej nici DNA, otoczone są białkowym kapsydem o strukturze dwudziestościanu oraz otoczką, która zawiera zarówno komórki gospodarza, jak i składniki wirusowe. Wirus jest zwykle przenoszony w wydzielinach dróg oddechowych, a jeden serotyp wywołuje ospę wietrzną (varicella), wysoce zakaźną chorobę wieku dziecięcego, oraz półpasiec (zoster), chorobę neurodermiczną.
Obydwie choroby występują na całym świecie. Ospa wietrzna jest ostrą chorobą, która występuje po pierwotnym kontakcie z wirusem, podczas gdy półpasiec jest odpowiedzią częściowo uodpornionego gospodarza na reaktywację wirusa ospy wietrznej obecnego w organizmie w postaci utajonej. Varicella jest chorobą endemiczną, najczęściej chorują dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Przebieg choroby jest zwykle łagodny i powikłany tylko u dzieci z obniżoną odpornością. W rzadkich przypadkach śmiertelnych stwierdza się mnogie zmiany martwicze w mózgu, płucach (varicella pneumonia), nerkach (krwotoczne zapalenie nerek), śledzionie, szpiku kostnym, sporadycznie w jelitach. Śmiertelność w przebiegu varicelli wynosi poniżej 0,1%. W rzadkich zakażeniach u dorosłych choroba ma cięższy przebieg, a powikłań należy się spodziewać w około 5% przypadków. Zoster jest chorobą o niskiej częstości występowania i pojawia się z coraz większą częstością i ciężkością wraz z wiekiem. Zazwyczaj proces chorobowy pozostaje zlokalizowany; uogólnienie występuje często w stanie immunosupresji. Przypadki śmiertelne zdarzają się bardzo rzadko i prawie zawsze są spowodowane chorobą podstawową.