IBL
Mycoplasma pneumoniae jest obok różnych wirusów takich jak rhinowirusy, coronavirusy, influenza, parainfluenza czy adenowirusy powodem klasycznego przeziębienia. Mykoplazmy należą do klasy Mollicutes. Wspólną cechą sześciu rodzajów eubakterii jest brak bakteryjnej ściany komórkowej, kruchość osmotyczna i niewielkie rozmiary. Genom jest znacznie mniejszy w porównaniu z bakteriami gram-dodatnimi i gram-ujemnymi.
Mycoplasma pneumoniae jest bakterią chorobotwórczą dla człowieka wywołującą zapalenie tchawicy i oskrzeli oraz pierwotne atypowe zapalenie płuc. Również choroby wtórne, takie jak zawał, zapalenie mózgu, przewlekła neuropatia i zespół Guillain-Barre’a występują czasem przy zakażeniu M. pneumoniae.
W laboratorium, oprócz testu aglutyniny i odczynu wiązania dopełniacza (CF), metoda ELISA jest metodą z wyboru, wykazującą doskonałą czułość i możliwość różnicowania pomiędzy klasami immunoglobulin. Podczas ostrego zakażenia swoiste przeciwciała IgA powstają bardziej regularnie i szybciej niż IgM. Miano IgA spada również wcześniej niż miano IgM lub późno pojawiającej się odpowiedzi IgG. Różne badania wykazały, że oznaczanie wszystkich trzech klas immunoglobulin jest konieczne do monitorowania każdego etapu przebiegu klinicznego.